ایستگاه رفته

گاهی تند٬ گاهی آهسته٬ هرگز نباید ایستاد

ایستگاه رفته

گاهی تند٬ گاهی آهسته٬ هرگز نباید ایستاد

لذت زندگی در بی بی سی فارسی

دیوید آتنبرو متولد 1926م در لندن است. او که نزدیک به 50سال است مستندساز طبیعی است در سال 1985 از ملکه انگلیس به خاطر سال‌ها فعالیت در این زمینه نشان شوالیه دریافت کرده.

 Life on Earth (1979), The Living Planet (1984), The Trials of Life (1990), The Private Life of Plants (1995), Life of Birds (1998), Life of Mammals (2002) and Life in the Undergrowth (2005) 

این ها از بهترین مستندهای دیوید 86ساله است. شب گذشته وقتی قسمت دیگری از مستند «زندگی» را در بی بی سی فارسی دیدم تازه این مرد را شناختم. دیوید آتنبرو در این مستند از جزایر کومودو اندونزی به کانادا، برزیل و دیگر نقاط زمین سفر می کند تا چالش‌های زندگی جانوران در زمین را به نمایش بگذارد. او از قصه‌ی شورانگیز عشق بازی پرندگان تا تلاش پنگوئن‌های جوان برای رسیدن به دریای آزاد می‌گوید.ظاهرا دوقسمت از ده قسمت این مستند تا کنون از بی بی سی فارسی پخش شده است. 

قسمت اول :چالشهای زندگی

قسمت دوم : خزندگان و دوزیستان

قسمت سوم : پستانداران

قسمت چهارم : ماهیان

قسمت پنجم : پرندگان

قسمت ششم : حشرات

قسمت هفتم : شکار و شکارچی

قسمت هشتم : موجودات اعماق اقیانوس

قسمت نهم : گیاهان

قسمت دهم : نخستیان  

من هرگز به مستندهای حیات وحش و طبیعت علاقه‌ای نداشتم. به ویژه زمانی که درنده‌ای شروع به خوردن شکار نازنینی است و یا خزنده‌ای که حشره شکار شده‌اش را زیر دندان له می‌کند. اما روایت و تصاویر دیوید چیز دیگری است. او از تلاش مارمولک مادر در مقابل مارهای مارمولک‌خوار برای تخم‌هایش تا قورباقه‌ی پدر که فرزندان خود را از مرگ نجات می‌دهد روایتی می‌سازد که نمی‌توان از دیدن آنها دست کشید. نوع قطع و کنارهم قرار دادن تصاویر حتی گاهی برای من این تصور را به وجود می‌آورد که سر اتنبرو برای گرفتن پن از توشات دو قورباقه به آن ها گفته اینجا بمانید تا تصویر بردار من از شما پن بزند. حالا پلان بعد، از صحنه خارج شوید. پلان بعد، قورباقه‌های نازنین حالا یکی از شما آویزان درخت شود و آن یکی سرش را ببرد بالا. قورباقه جان الان کلوزآپ شماست، لطفا برای مچ‌کات دوباره سرتان را به همان جهت بچرخانید!

از هفته پیش که با این مستند آشنا شدم تا لحظه ای که برآورده شود یک آرزوی بزرگ خواهم داشت. آرزو دارم سر دیوید اتنبرو را ببینم و از او بپرسم چگونه این تصاویر را گرفته؟ آیا واقعا دکوپاژی در ذهن داشته یا تمام این ها محصول تدوین است؟ آیا از لنز ماکرو هم استفاده کرده یا بیشتر از تله استفاده می کرده؟ هایپرفوکال این صحنه‌ها را با رفلاکتور به دست آورده یا دیافراگم بالایی داشته؟ لطفا اگر مستند لایف یا زندگی را از بی بی سی فارسی ندیده‌ای، از دستش ندهید. ده دقیقه‌ی بامداد هر یک‌شنبه و تکرار صبح، ظهر و شب همان روز: 11:10 و شانزده و 21:10